Na Hladnoj uvali srušen “mit” o ruskom oligarhu Romanu Abramoviču

Velelepna vila koja se nalazi naspram ostrva Stari Ulcinj godinama privlači pažnju posjetilaca jedne od naljepših uvala na južnom dijelu Crnogorskog primorja, između barske i ulcinjske opštine.

Sagrađena na rtu iznad litice, djelimično skrivena od pogleda s kopna, u punoj širini otvorena porema moru, dopadljive arhitekture mediteranskog stila, zdanje zaista privlači pažnju.

U prirodi čovjeka je da se zainteresuje za sve što je drugačije, neobično, lijepo…

Budila je vila interesovanje i domaćih žitelja i turista, uz pitanje – čija je.

Što uz malo mašte, što iz želje da priča bude intrigantnija u javnosti se godinama spekulisalo da je vlasnik luksuznog objekta nad liticom sa pogledom na ostrvo, niko drugi do  ruski milijarder Oleg Abramovič.

Pitka je bila priča, sa znatiželjom je slušali mnogi-  da je zdanje podigao  najbogatiji Rus, uspješan gubernator, doskorašnji  vlasnik fudbalskog kluba Čelzi,  pa CSK Moskva, ali i kontoroverzna ličnost za koga je  politika prije svega biznis, čovjek koji je od siromašnog ruskog dječaka ispisao sadržajnu  biografiju koja bi zavrijedila zaista i filmsku priču.

Što se Abramoviča tiča, to su opšte poznati podaci, ali velelepna vila na litici u Crnoj Gori nije njegovo vlasništvo. To potvrđuje Dragan Mihailović, čovjek koji poznaje i prilike i okolnosti na Hladnoj uvali, vlasnik “Vongole” jednog od prvih turističkih objekata na ovom dijelu Crnogorske obale i komšija “mističnog Rusa”.

-Poznajem porodicu koja živi u kući. Divni ljudi,i  humani. Njihova životna priča je zanimljiva – pored svoje djece usvojili su dijete u Rusiji koje  ne odvajaju od rođenih. Vlasnik vile ima brata, naučnik je, i on radi u SAD. Oni su stvarni vlasnici ovog objekta. Komšije smo, viđamo se, razgovaramo kad su u Crnoj Gori.  Pažljivi su i druželjubivi.   Čuo sam da često ljudi pričaju da je kuća Abramovičeva. On do sada nije dolazio na Hladnu uvalu, kaže Dragan Mihailović dodajući uz osmjeh da je tačno da su brojni turisti, prevashodno  žene dolazile da vide zdanje, “možda i u nadi da će sresti Abramoviča”.