Neophodno je organizovati umjetničke programe za djecu tokom cijele godine
Odgajanje prave pozorišne publike je dugogodišnji proces, koji počinje u djetinjstvu. Hitno je, bitno i urgentno napraviti dugogodišnje programe, tokom čitave godine, pa i na Barskom ljetopisu, koji će biti posvećeni samo djeci, kazala je glumica Vesna Vujošević Labović. U novoj epizodi Melos podkasta, Vujošević Labović govori o prvom susretu sa glumom, razlozima zašto je odabrala glumu umjesto veterine, prvoj generaciji studenata FDU sa Cetinja, kojoj pripada, Dramsko-edukativnom studiju „Scena“, koji je proslavio prvu deceniju postojanja…
Vesna Vujošević Labović umjetnost je zavoljela u najranijim danima. Njena tetka Slavica je bila slikarka, i ona ju je uvela u svijet umjetnosti, a kasnije i Petar, njen brat, a naš poznati mozaičar.
„Cijelo moje djetinjstvo proteklo je u druženju sa umjetnošću, ali i sa životinjama. Vjerovala sam da ću se baviti umjetnošću, ali nisam znala u kom pravcu. U muzičkoj školi sam svirala gitaru i to mi je išlo dobro, ali, nažalost, tada nije bilo smjera Gitara u Srednjoj školi. Jako sam voljela i životinje. Između veterine i umjetnosti, ipak sam se odlučila za umjetnost. Svjesno nisam željela da se bavim glumom. U nekom trenu počela sam da pohađam sekciju glume kod Dragiše Simovića„, kazala je Vujošević Labović, dodajući da je 1993/94 upisana prva generacija na Fakultetu dramskih umjetnosti na Cetinju, te da je odlučila da proba, iako je bila ubijeđena da neće proći prijemni ispit.
„Od oko 120, 130 kandidata prošlo je nas 12 i trebalo je opravdati to“, kazala je Vujošević Labović, koja je studirala u klasi profesora Bore Stjepanovića.
Prisjećajući se dana u osnovnoj muzičkoj školi u Baru, Vujošević je istakla da su profesori bili divni, te da je zbog muzičke škole i nastavnika koji su tada predavali u njoj, zavoljela školu uopšte.
„I nastavnici solfeđa, i nastavnik hora, naročito moj nastavnik gitare Ranko Domazetović, koji je kod mene razvio ljubav prema gitari… On je na magičan način obilježio moje odrastanje i ta ljubav prema gitari je zbog svih nastavnika i bila tolika“, kazala je Vujošević Labović.
Nakon godina provedenih u svijetu glume, kaže da gluma i te kako pomaže u oslobađanju, ali i pospješuje timski rad, koji je, prema njenim riječima, danas nekako zaboravljen.
„Novije generacije, osim ako se ne radi o nekom sportu, zaboravljaju na timski rad. Takođe, kako i kroz Dramsko-edukativni studio „Scena“ koji vodim, djeca uče – od malih nogu se uče komunikacija, maniri, lijepo ophođenje, koje odjednom kao da je nestalo“, smatra Vujošević Labović.
Govoreći o postojanju, odnosno nepostojanju, dječje pozorišne publike, Vujošević Labović potvrđuje da tu vrtu publike treba stvoriti, pa njegovati, i imati jasan fokus.
„Ako ste napravili festival za djecu, glavna su djeca. Onda djeca moraju da se animiraju, da se ima jako dobra komunikacija sa školama, da se djeca tokom čitave školske godine ‘uvlače’ u svijet ne samo pozorišta, već i književnosti, poezije… Umjetničke radionice oplemenjuju djecu“, smatra Vujošević Labović.
„Žao mi je jer očigledno da još nije prepoznato bavljenje djecom kao nešto čemu je nužno pristupiti na razne načine. Odgajanje prave pozorišne publike je dugogodišnji proces. Za djecu bi bilo sjajno kada bi pozorišni repertoar pratio njihove lektire, da se nakon izvođenja komada ostane na razgovoru sa glumcima… Propuštamo mnogo toga što se odražava i što se vidi kasnije u odrastanju. Zašto je to tako ne znam, ali mislim da hitno, bitno i urgentno napraviti dugogodišnje programe, tokom čitave godine, pa i na Barskom ljetopisu, koji će biti posvećeni samo djeci“, smatra Vujošević Labović.
Kompletan razgovor dostupan je na sledećem linku:
Vesna Vujošević Labović rođena je u Baru, gdje završava školu za osnovno muzičko obrazovanje i gimnaziju. Na Cetinju studira, diplomira i magistrira na Fakultetu dramskih umjetnosti na odsjeku GLUMA u klasi profesora Bora Stjepanovića.
Pripravnički staž završava u Dječijem pozorištu u Podgorici (2000.god) i iste godine počinje njen angažman na Fakultetu dramskih umjetnosti na predmetu Ritmika (segment:Pokret) gdje aktivno radi još trinaest godina.
Specijalistički jednosemestralni kurs „Acting with Masks“ – Norveška (Oslo 2008) završava na Oslo University College – Faculty of Art, Design and Drama, Oslo a posdiplomski magistarski studij gluma, na Cetinju 2011.godine.
Ostvarila je uloge u Gradskom pozorištu Podgorica, Zetskom domu, Centru za kulturu Tivat i u nezavisnoj produkciji Teatra Mladih. Igrala je u predstavama za odrasle, za djecu i lutkarskim predstavama. Neke od predstava u kojima je igrala: Zauvijek tvoj, Crvenkapa, Pipi Dugačarapa, Kralj Ibi, Jelena Savojska, Penelopijada, Julija i Romeo, Creeps, Ostatku napredak, Slasti slave. Učestvovala je i u brojnim tv i filmskim produkcijama.
Osvojene nagrade: Festival Festić , Beograd 2001. Nagrada za ulogu prodavačice u predstavi Pipi Dugačarapa , režija: Nikola Vukčević; Kotorski festival pozorišta za djecu, 2003. Nagrada za ulogu Prtlje u predstavi Julija i Romeo, režija: Nikola Vukčević; Mojkovačka filmska jesen, 2010. Nagrada za najbolju epizodnu ulogu u filmu Ljubav, ožiljci. Od 2017. godine selektor je i producent Pratećeg programa na festivalu Barski ljetopis. Vodila kurseve glume za djecu i mlade, zvanično od 2001. godine u Baru,u saradnji sa Otvorenom školom, zatim u Podgorici i Tivtu u saradnji sa Teatrom Mladih. Od 2012.godine, kontinuirano radi i razvija projekte i produkcije za djecu i mlade u Baru, gdje i živi.
Voditeljka: Nikoleta Dabanović
Gost: Vesna Vujošević Labović, glumica
Video: Dejan Senić, Igor Perčobić
Muzička podloga i obrada zvuka: Muzički studio „Melos“, Zorica Vučeljić i Filip Despotović
Produkcija: NVO „Melos“, 2022.
