„Rani raj“ Nedeljka Simanića pred likovnom publikom u Baru
Izložba slika akademskog slikara Nedeljka Simanića, naslovljena „Rani raj“ biće otvorena u petak, 6. oktobra, sa početkom u 19 časova u Umjetničkoj galeriji „Velimir A. Leković“ u Baru.
„Rani raj“ naziv je samostalne izložbe ovog slikara iz Kotora koja se sva “zbiva” na plaži, gdje umjetnik proizvodi vještačke substitucije za “svoj groš”. Njegovo opažanje “aktivnog”, a u metežu istovremenosti, zaboravljenog malog-velikog svijeta, razasutog po obali ljeta – od lopte, preko limenke piva, kupaćih kostima, peškira, do razbarušenih i nasmijanih djevojaka i mladića koji, pod vedro intoniranom Simanićevom paletom mediteranskog neba, divno i brzo stare, pretvarajući se u usnule polulopte naslaga sala vremena. Sve je u svojoj bestidnosti i jednostavnosti izloženo suncu i prolaznosti„, zapisao je rukovodilac galerije, dr Milun Lutovac.
Simanić ciklusom slika „Rani raj“ kritikuje novovjekovni sistem zabave i “lakoće” življenja, kao i zanimacije bazirane na potrošačkim vrijednostima i napadnom, marketing konzumerstvu, koje sve više dominira nad stvarnom stranom života.
„U igri je kopija originala. Prostor osvajanja ličnih, individualnih sloboda manifestuje se kroz najrazličitije forme i izraze, prihvatljive i neprihvatljive društvene i estetske stavove, senzibilitet i ukus. Plaža, namjerno birano mjesto zbivanja, ističe izoštrenost medija preko kojih se manifestuju svi navedeni i nenavedeni potencijali savremene pseudostvarnosti. Postavka „Rani raj“ predstavlja umjetnikov intimni i privatni obračun sa sveopštim bezdušjem i “obezduhovljenjem” životne sfere. Afirmacija nestanka individue u mnoštvu povezana je sa opštim društveno-političkim kontekstom i brzinom življenja. „Rani raj“ – djetinjstvo Svijeta ili Čovjeka, nije imenitelj prikazanog na Simanićevim slikama, već poziv da se svako vrati svom vrtu. Umjetnik koji živi izolovan u svom edenskom raju stvaralašta, svojim djelom svjedoči o razočarenju u sve ono što se nalazi u raskoraku između ljudskih iluzija i objektivne stvarnosti. “Kao u ‘Surogatu’ Dušana Vukotića, turista na odmoru hoće da ima sve odjednom (“pod hitno”), pa zato stvara svoj svijet sačinjen od plastičnih masa na “naduvavanje”. Pored dušeka i šlauha, “naduvava i sve ostale svoje potrebe: talase, more, jelo, pa i svoju ženu…” Na tom imaginarnom putu s “greškom” ubrzanja, sve je u i na vazduhu… Nedeljka Simanića, uz originalan mediteranski tonalitet, karakteriše osoben scenski “zaplet” slike, nalik priči bildungsromana s izoštrenom duhovitošću i pronicljivim prikazom promjenjivih ljudskih stanja između umišljene romantike i klišea“, zapisao je Lutovac.
