Razglednica iz Maona – Sunčana luka u kojoj puls usporava
Maon – grad na krajnjem istoku ostrva Menorka, čiji stanovnici prvi od svih Španaca mogu da isprate izlazak sunca. U prijestonici Menorke jasno su vidljivi istorijsko prisustvo i uticaj Kartaginjana, Vizigota, Grka, Rimljana, Arapa, Francuza, a u najvećoj mjeri Engleza, koji su ovim gradom vladali duže od vijeka. Nastao u drugom po veličini prirodnom zalivu na svijetu (skoro 5 km dužine i 900 m širine), okružen bujnom vegetacijom i brojnim malim uvalama, Maon donosi veličanstvene i neočekivane prizore i „tjera“ posjetioca da mu puls uspori.
Maon je česta luka našeg sugrađanina, pomorca Milana Jovanovića, koji slikom čitaocima Primorskog portala dočarava kako izgleda ovaj grad u Sredozemlju od nepunih 30 hiljada stanovnika.
Grad Maon nastao je u periodu Antike pod imenom Portus Magonis, po kartaginskom generalu Magu, a za vrijeme rimske vlasti imao je status municipije. Sredinom 16. vijeka, Maon zauzima Hajrudin Barbarosa i grad biva u velikoj mjeri oštećen od strane berberskih gusara.
Početkom 18. vijeka Menorka prelazi u ruke Britanaca, a Maon dobija status prijestonice, budući da je prepoznata njegova strateška pomorska pozicija. Vijek kasnije, ostrvo i grad bivaju prepušteni Španiji. Godine 1993. Menorka je uvrštena na UNESCO listu svjetske baštine kao rezervat biosfere.
Danas, Maon je poznat po proizvodnji cipela i srebrnog nakita, ali i po destilerijama džina – jasan i vidljiv britanski uticaj. Za vrijeme lokalnih „festes“ – praznika posvećenih gradskom svecu zaštitniku, ostrvljani miješaju džin sa biter lemonom, i ovo piće popularno se zove Pomada.
Čuven je i ostrvski sir Formatge de Maó, a interesantno i malo poznato je da se Maon smatra kolijevkom majoneza. Posjetiocima su na raspolaganju brojne istorijske znamenitosti – tvđave San Felipe i Marlborough, gradska biblioteka iz 17. vijeka, i Casa de la Cultura, koja je dom i arheološkom muzeju.
