Dvije strane medalja uspješnih sportista, zavidni rezultati, ali nezavidan odnos Saveza, i Opštine mogu više  

Medalje sa evropskih i svjetskih takmičenja, perspektivni sportista Bara u 2022. godini, diploma Đak generacije 2022/23. u JU OŠ „Jugoslavija“, oste godine u ovoj školi proglašen najboljim sportistom, Gimnaziju „Niko Rolović“ upisao uz diplomu „Luča“. Paralelno sa sportskim takmičenjima osvaja nagrade iz robotike, matematike… Svestrani  Balša Đurišić koji rezultatima, interesovanjima, vaspitanjem potvrđuje kako se mogu postizati odlični rezultati u školi i na sportskim terenima. Želja mladog Đurišića je da predstavlja svoju državu, Crnu Goru, na Olimpijskim igrama, možda već 2028. godine. Do sada, talentovani i ambiciozni petnaestogodišnjak postizao je rezultate zahvaljujući predanom radu, podršci porodice i trenera, a za takmičenja koja predstoje neophodna je istinka potpora Saveza što je do sada izostajalo.   

Balša u razgovoru za Primorski portal navodi da je prestao da broji medalje, dodajući da je svaka draga, ali neke su ipak posebne: dvije bronzane medalja sa Evropskih prvenstava u džiju-džici, jedna ove, druga prošle godine.

-Nedavno sam osvojio svjetsko zlato, to je za sada najznačajnija medalja koju imam. Što se tiče džudoa, imam tri državne medalje – državni prvak u konkurenciji starijih pionira, ove godine sam prešao u konkurenciju kadeta, gdje su svi stariji po dvije godine od mene. Takođe, ove  godine sam bio viceprvak za kadete i viceprvak za juniore. Dobio sam i titulu perspektivnog sportiste za 2022. godine, naveo je Balša.

-Za rezultate u sportu ključni su dobra organizacija i podrška porodice, jer bez njihove podrške ništa ne bih mogao. Što se tiče učenja, mislim da mi pomaže to što imam dobre radne navike, nikada ne dopuštam da mi se gradivo nagomila i onda lako sve stižem. Treniram dva sporta – džudo i džiu-džicu. Za treninge odvajam dnevno sat i po do dva, sem nedeljom, tada uglavnom odmaram. U pripremnom periodu, za neko takmičenje, treniram do tri puta dnevno, a to bude i do pet – šest sati treninga. Sa 10 godina počeo sam džiju-džicu da treniram na nagovor mog druga Andrije, koji se dugo već bavio tim sportom i pričao mi je o njemu. Dopala mi se ideja, a kada sam počeo, svidjelo mi se. Treneri su prepoznali moj talenat. Džudo sam počeo da treniram nešto kasnije, a pošto je sastavni dio džiju-džice i njega sam zavolio pa nastavio da se bavim sa oba sporta, kaže za Primorski portal Balša Đurišić dodajući da klub „Mornar“ jedna velika porodica.

– Svi smo tu da se pomogne, uskoči drugome u bilo kom trenutku. Imamo svi veliku međusobnu podršku od trenera i drugara iz kluba, ali i iz reprezentacije, bez kojih ne bih mogao da napravim bilo kakav rezultat, navodi Balša.

Najbitnije mu je, ističe Balša, što ima snažnu podršku porodice.

-Roditelji me podržavaju, daju kritike. Ne izostaje ni podrška od trenera, drugara iz kluba, drugara iz škole, koji me često gledaju i na takmičenjima. Putovanja u najvećem dijelom finansiraju roditelji. Što se uslova tiče, oni su solidni. Trebala bi podrška kako bi se unaprijedili rekviziti, navodi sagovornik Primorskog portala

Trener Saša Boltić se dosta trudi oko toga i obezbjeđuje im dobre uslove. Rezultati barske džiju-džica djece su postignuti zahvaljujući dobrom radu u klubu „Mornar“. Podsjetimo, uz džiju-džica klub  se razvio i Džudo klub, u kojem je prije nekoliko godina bilo svega sedam osam  članova, a  sada ima po 70, 80 djece u oba kluba, što je preko 150 djece koja treniraju oba sporta svakodnevno, što je najveći uspjeh.

Fali Strategija razvoja sporta, Savez ne podržava klubove, i Opštine mogu više za motivaciju sportista

Đurišići, otac Radovan i Balša

-Klubovi, nažalost, nemaju podršku Saveza, kao krovnih institucija, ne barem onako kako bi trebalo. Za ozbiljne rezultate u seniorskoj konkurenciji ta podrška je prijeko potrebna. Djeca u ovom uzrastu i mogu da naprave nešto na osnovu svog entuzijazma, upornosti i rada. Ali, kako idu ka starijim uzrasnim kategorijama mnogo je teže napraviti rezultate bez podrške saveza, države i ministarstva sporta, kazao je za Primorski portal Balšin otac Radovan Đurišić.

Mnogo se promotivno priča o zdravim stilovima života, važnosti  bavljenja sportom u svim životnim dobima, prevashodno među mladima,  ali očigledno ima manjakovosti kad je u pitanju suština, mnogo loših odrednica u  Zakonu o sportu.

-Fali ozbiljna strategija kako da se, pod broj jedan, obezbijedi novac, a kasnije i utvrditi koliko novca za koji sport treba, pa da se novac na druge načine nađe ako nema u budžetu. Na primjer, pomoć kompanija. Tako rade u državama u okruženju. U Srbiji je nagrada za Balšinu medalju 8.000 eura, od Ministarstva sporta. Balša će na osnovu stipendije dobiti nešto preko 1.000 eura godišnje. Ali, ne mogu da vjerujem da Srbija ima toliko više novca, mislim da su samo bolje organizovani. Sa strane posmatrajući, nama fali bolja organizacija, i više rada, a manje priče. Uvijek je priča o tome da djeca treba da se bave sportom, a društvo treba više  učiniti  da djeca  idu u sale.U Crnoj Gori  je vrijeme   da se nešto  preduzme. Sportovi u koje se najviše ulaže, počev od fudbala, su na vrlo niskom nivou.  Crnoj Gori je hitno potrebna strategija razvoja sporta. Što se duže čeka, mnogo teže će biti da se vrate djeca na pravi put i okrenu sportu i zdravim stilovima života, mišljenja je Radovan Đurišić naglašavajući da su sportisti najbolji reprezenti  države.

Đurišić objašnjava kako se povećavaju troškovi

-Balša je počeo ozbiljniju sportsku priču, pa je samim tim iznos novca veći. Supruga i ja ne idemo na zimovanje i ljetovanje jer odvajamo za finansiranje sporta. Dosta novca će trebati, posebno za džudo naredne godine, kada će morati da obiđe tri – četiri  kampa, a svaki od kampova košta otprilike oko 1.000 eura. To je samo za četiri kampa 4.000 eura, ne računajući takmičenja. To je minimum za džudiste njegovog uzrasta, kako bi mogli da naprave nešto na takmičenjima. Na tim kampovima dolaze djeca iz čitave Evrope, rade se borbe, upoređuju i napreduju. Kampovi  su ključ za uspjeh u borilačkim sportovima, kazao je Radovan Đurišić. On je mišljenja da bi  svaka opština, a pogotovo opština Bar, koja važi za jednu od bogatijih u Crnoj Gori, morali da naprave strategiju i pruže pomoć pojedincima. Opština Nikšić recimo pruža izuzetnu podršku džudo klubu „Akademik“, koji je jedan od najuspješnijih u Crnoj Gori.

Balša Đurišić ima svoju viziju, po uzoru u džudou kao njegov tetak Migina Bečanović jedini svjetski prvak iz Crne Gore. Upornima se putevi otvaraju i snovi ostvaruju, možda Balša  jednog dana posjeti Japan, on prati uspjehe Šohei Ono dvostrukog olimpojskog  prvaka. U džiju –džicu uzor mu je Dejo Vukćević trener u reprezentaciji Crne Gore i četvorostruki svjetski prvak!