Na kafi sa profesorom Lazarom Macanovićem, jedinim diplomiranim trenerom iz oblasti streljaštva u Crnoj Gori
Početak streljačkog sporta u Baru vezan je za rad streljačkih sekcija pri radnim organizacijama, kao i streljačkim družinama čiji je rad vezan za Mjesne zajednice. Najagilnije MZ u ovom sportu su bile Sutomore, Bjeliši i Polje, gdje su održana i brojna streljačka takmičenja, uglavnom vojničkom puškom, a bilo je nekih takmičenja i serijskom vazdušnom puškom.
– Prve takve sekcije u radnim organizacijama pojavljuju se u RO „Rumijatrans”, koja je imala talentovanu žensku streljačku sekciju. Otvaranjem streljane u SUP-u Bar uključuje se u rad veliki broj mladih strijelaca, koji počinju i da se takmiče na republičkom i saveznom nivou. Ipak, prvi pravi rezultati stižu iz streljačke sekcije RO „Luka Bar” koja osvaja brojne medalje na republičkom i saveznom nivou. Najveći uspjeh svakako je osvajanje drugog mjesta na prvenstvu Jugoslavije 1991. godine u Zenici, u disciplini serijski malokalibarski pištolj Drulov, gdje je ekipa u sastavu Krsto i Ilija Todorović, Milan Minić i Momir Džuver sa 1.514 krugova postala vicešampion države (SFRJ). Treba pomenuti i prvaka Crne Gore u disciplini standardni vazdušni pištolj, Željka Ćavara, koji je 1992. godine u tadašnjem Titogradu sa 565 krugova postao šampion. Osim pomenutih, značajan doprinos osvajanju brojnih medalja dali su i Veselin i Vukić Pantović koji su nastupali u disciplini vazdušna puška.
Prestankom rada u toj organizaciji počeli su organizovaniji treninzi i takmičenja pri RO „Primorka”, koja je 1992. godine u Beogradu postala prvak Jugoslavije u disciplini revolver (magnum). Ekipa u sastavu: Milan Minić, Krsto i Ilija Todorović, sa 990 krugova ostavila je iza sebe drugoplasiranu ekipu za čak 24 kruga manje. Ista ekipa samo dva dana kasnije osvojila je i drugo mjesto u disciplini vojnički pištoj sa 882 kruga – priča Macanović.
Kako ističe, brojnoj sportskoj porodici Mornara u oktobru 1994. godine priključio se i Streljački klub. Nastavljajući tradiciju dobrih strijelaca koji su bili u Baru pri radnim organizacijama (Primorka, Luka Bar, Rumijatrans), Krsto Todorović i on osnovali su klub zvučnog imena Mornar. Za nešto više od tri godine članovi ovog kluba svrstali su se u sam vrh crnogorskog i jugoslovenskog streljaštva. Ova tvrdnja se može potkrijepiti velikim brojem pehara i medalja sa republičkih i saveznih takmičenja, kupova, prvenstva.
– Najbolji rezultat svakako je treće mjesto Krsta Todorovića na seniorskom prvenstvu Jugoslavije 1996. godine u Užicu. On je ujedno osvajač prve medalje u Baru u seniorskoj konkurenciji u nekom olimpijskom sportu. Tih godina Krsto je bio u finalima svih kupova Jugoslavije, kada je i proglašen među pet najboljih sportista Bara. I njegov brat Ilija Todorović je osvajač brojnih medalja na saveznom i republičkom nivou. Na prvenstvima Crne Gore 1999. godine osvojio je obije titule i vazdušnim (575 krugova) i malokalibarskim oružjem (526 krugova). Kao član reprezentacije Crne Gore učestvovao je na takmičenju u Italiji (dvomeč Crna Gora – Pulja) i u Podgorici (dvomeč Crna Gora – Srbija), ali i na Balkanskom prvenstvu u Nikšiću.
Trener svih strijelaca Mornara upravo je bio profesor Macanović, jedini diplomirani trener iz oblasti streljaštva u Crnoj Gori. Uz trenerski posao i on je učestvovao na brojnim takmičenjima, a najbolji rezultat je postigao na Kupu Jugoslavije u Nikšiću gdje je osvojio četvrto mjesto.
– Mlađe snage predvodio je junior Emil Brkanović iza kojeg je veliki broj sjajnih rezultata. Na prvom Kup takmičenju u Beogradu osvojio je drugo mjesto, dok je na međunarodnom prvenstvu Beograda osvojio treće mjesto. Nakon ovih rezultata uslijedio je poziv u reprezentaciju Jugoslavije za Balkansko prvenstvo u Turskoj, gdje zbog problema sa vizom nije otputovao. Kad smo kod juniora, ne možemo da ne spomenemo i Nemanju Rasulića, Vasilija Vukotića i Darka Đurovića – priča Macanović.
Da streljaštvo nije samo muški sport dokazuje i ženska ekipa Mornara (Dušanka Vukčević, Marija Đokvučić i Maja Rajković), koja je na prvenstvu Jugoslavije 1997. godine u Beogradu osvojila treće mjesto, iza šampionske ekipe Crvene Zvezde koju su predvodile svjetska prvakinja Jasna Šekarić i juniorska svjetska rekorderka Marija Mladenović. Marija Đokvučić je kao član reprezentacije Crne Gore učestvovala na takmičenju u Italiji (dvomeč Crna Gora – Pulja) i u revanšu u Igalu. Treba spomenuti i Aleksandru Kostić, Zdenku Miljanić, Jasminu Todorović i Desanku Gromanić koje su ostavile snažan pečat u streljaštvu kada je ovaj grad u pitanju.
– Međutim, od 2003. godine klub je zbog nedostatka adekvatne streljane za rad prestao da postoji, da bi 2008. godine, povratkom Željka Todorovića u Crnu Goru i Bar ponovo bio aktiviran. Pronađeno je mjesto za izgradnju moderne, savremene streljane sa 50 mjesta. Zajedničkim snagama Ministarstva vojske Crne Gore, Opštine Bar i SK Mornar napravljena je streljana u Baru koja je bila jedna od najboljih u regionu, gdje su na pripreme dolazile najbolje reprezentacije na svjetskom nivou, Rusija, Francuska, Kina, Singapur, Srbija, Finska, Italija… – podsjeća Macanović.
U novoj streljani su radili sve treneri sa Međunarodnom steljačkom licencom za rad sa strijelcima, Željko Todorović, Lazar Macanović, Marko Sokić i Slobodan Mlađenović).
– I uspjesi su odmah uslijedili. Državni prvaci i reprezentativci Crne Gore postaju: Ksenija Todorović, Dušan Đukić, Danilo Todorović, Jelena Pantović… Zabilježeni su i nastupi strijelaca iz Bara na međunarodnim takmičenjima, pa je Ksenija Todorović učestvovala na Evropskom prvenstvu i na Svjetskim kupovima, kao i Dušan Đukić. Idejni tvorac streljane i direktor kluba bio je Željko Todorović, koji je učestvovao na sedam Olimpijskih igara, tvorac svjetskog rekorda sa ekipom Danske, trenirao je i reprezentacije Francuske, Italije, Grčke, Rusije… Treniranjem reprezentacije Rusije i njihovim pripremama u Baru 2018. godine klub je dobio zabranu korišćenja streljane koja se nalazi u sklopu kasarne u Baru. I klub je ponovo ugašen – ističe on i dodaje:
– Nakon toga Jelena Pantović je prešla u Podgoricu, u SK Centar, gdje je postala standardna reprezentativka koja je nastupila i na Olimpijskim igrama u Tokiju, Igrama malih zemalja, Mediteranskim igrama, kao i na evropskim prevenstvima.
