Na kafi sa Stevom Pekićem: Crmničke igre opravdale očekivanja
Pekić je rođeni Podgoričanin, iz naselja Stari Aerodrom, a porijeklom je iz sela Dračevica u Crmnici. Završio je srednju elektrotehničku školu „Vaso Aligrudić”.
Radi kao bukmejker u centrali kladionice (Sbbet). Posao zahtijeva poznavanje sporta i praćenje istog. Stevo Pekić je bio jedan od najboljih igrača na nedavno održanim Crmničkim igrama, a takođe je igrao i za najbolju ekipu Crmnice na Nahijskim igrama. Kako kaže, Crmničke igre su u potpunosti opravdale njegova očekivanja.
Prema njegovim riječima, ljubav prema sportu i generalno fudbalu počinje od oca Luke, koji je svojim uticajem dao značajan doprinos da se fudbal i ostali sportovi zavole.
– Otac je bivši košarkaš KK Ljubović, te bivši trener ŽKK Budućnost.
Međutim, fudbal, kao neizostavni dio mog života, kreće još od malih nogu u školi fudbala „Extra time” na Starom Aerodromu, kod proslavljenog crnogorskog trenera Nebojše Jovovića. Generacija ’97. koju sam predvodio ostala je upamćena po osvajanju brojnih turnira i individualnih nagrada, što govori da je tadašnji trener Nebojša Jovović radio fantastičan posao.
Tada je moja pozicija bila sredina terena. Posle nekoliko godina dolazi prelazak sa malog na veliki fudbal i igranje u FK Bubamara. Nakon toga dolazi do prelaska u seniorski fudbal, FK Ribnica u trećoj ligi Crne Gore. Konkurenti za prvo mjesto u ligi smo bili godinama, ali se kockice nikada da kraja nisu poklopile i nismo uspjeli da dodjemo do višeg ranga takmičenja.
Mogućnost pokrivanja svih pozicija na terenu, kako ističe, pružila mu je potpuni doživljaj u fudbalu, od igranja napadača, pokrivanja sredine terena, dok je u zadnjih par godina igranje štopera postalo uobičajeno i svakodnevnica.
– Igranje napadača je, po mom mišljenju, najljepša pozicija na terenu, jer svojim golovima donosiš sreću ne samo sebi, već i saigračima, dok pozicija štopera nosi najveću odgovornost na terenu.
On dodaje da su, uz fantastično druženje i takmičarski mentalitet u Ribnici, imali i inostrane prijateljske mečeve, kada su mogli da odmjere snage sa drugoligašima i trećeligašima iz Luksemburga, Austrije, Holandije i Švajcarske.
– Tada je bilo par fenomenalnih mečeva, posebno u Ženevi kada smo savladali domaćina UGS Geneva 5:2, ali i remi sa drugoligašem iz Luksembura Union Kal Tetanž – 2:2.
Nakon završene epizode u Ribnici odlučio sam da zamijenim veliki fudbal malim. Igra 5+1 je mnogo dinamičnija i brža u odnosu na veliki fudbal. Mali fudbal vidim kao rastući sport u Crnoj Gori, zbog kvaliteta igrača i ekipa u Prvoj Crnogorskoj Ligi malog fudbala (Dadeks liga) i Trofeja Podgorice, koji iz godine u godinu dokazuje da mali fudbal u Crnoj Gori raste.
Pekić ističe da trenutno igra za ekipu MonteFruit, koja je sastavljena od nekadašnjih i trenutnih fudbalera, a izvanrednim igračima malog fudbala.
– Cilj nam je svake godine isti, da budemo među najboljim, ako ne i najbolja ekipa malog fudbala u Crnoj Gori. Uz igranje malog fudbala uskoro želim da se oprobam u trenerskim vodama.
