Braća tužila sestru jer nije htjela da se odrekne imovine
Jedan od pokazatelja neravnopravnosti polova na Balkanu je praksa da se sestre odriču imovine u korist braće. Zvuči arhaično, ali ovakve situacije se i dan-danas dešavaju.
I ne tako davno, ljudi su ženu koja se „drzne“ da zatraži ono što joj pripada, smatrali lošom kćerkom, sestrom, pa i čovjekom.
Patrijarhalna ideologija je izuzetno jaka, pa žene bez obzira na ekonomski položaj i stepen obrazovanja, najčešće imaju stav da je odricanje od prava na imovinu u korist braće dio porodične tradicije. U nekim krajevima i dalje vlada mišljenje da muško treba da ostane na imanju i da ženi isto nije potrebno, jer će se ona udati i otići u tuđu kuću.
Sličnog mišljenja su bila i braća iz Čačka, a cijeli slučaj je vodila poznata advokatica Dragana Aleksić koja je za Telegraf otkrila kako se ovaj slučaj završio i da li se kroz svoj radni vijek susrela sa istim ili sličnim situacijama.
Sve je počelo 1994. godine kada su braća odlučila da tuže sestru i sudski joj oduzmu imovinu za koju su smatrali da im pripada. Inače, sestra je bila većinski nasljednik svega, jer se njena majka udala za njihovog oca i živjeli su na njenoj imovini. Dakle, to nisu bila njena biološka braća.
– Slučaj je završen, ali ona nažalost nije još uvek u posedu imovine. Sledi nam još jedan postupak deobe koji je prekinut 1994. godine kad se pokrenuo postupak utvrđivanja zaostavštine i njenog prava na nasleđe – započinje priču za Telegraf Aleksić.
Advokatica objašnjava, da je ovaj slučaj specifičan, ali da, nažalost, nije nepoznat u praksi.
– Žene nekako same sebe ubede da nemaju ista prava kao brat i onda kada odluči da uzme ono što joj pripada, ljudi počnu da govore „uzela bratu“. Mnogi i dan-danas govore da sestre treba da se odreknu nasledstva u korist brata, a njima zapravo isto zakonski pripada sve kao i njemu – ističe ova sagovornica.
Aleksić otkriva da braća nisu dočekala presudu, ali da njena stranka i njena sestra jesu.
– Njena majka je imala jedan mučenički život. Kada se udala za svog drugog supruga, on je otišao u rat koji je završio u zarobljeništvu i ona je četiri godine podizala njegovo petoro dece. Braća su uvek nju zvali majkom, jer je njihova otišla, i zbog toga nisu mogli da se pomire da je sestra jedini i većinski naslednik svega – objašnjava ona.
