Sportski vremeplov: Profesor fizičkog Milorad Đonović – Od fudbala do šaha
Milorad Đonović završio je Fakultet za fizičku kulturu u Sarajevu 1985. i iste godine počeo da radi kao profesor. Tim poslom bavi se i danas u Osnovnoj školi „Jugoslavija”.
Tekst napisan 2010. godine.
– Rad sa djecom je jedan od najplemenitijih i najljepših poziva. Gledati ih kako rastu, postaju ljudi i trude se da daju svoj doprinos izgradnji ličnosti… Takav rad oplemenjuje čovjeka i pomaže mu da jednim dijelom u svojoj duši zauvijek ostane mlad. Mislim da se ovo posebno odnosi na profesore fizičkog vaspitanja, koje djeca kao po pravilu veoma vole, jer i u školi i van nje, preko sporta, kroz igru, obavljamo važnu ulogu u fizičkom i psihičkom razvoju djece. Oni fizičko vaspitanje ne doživljavaju kao neku obavezu i teret, već ga povezuju sa njihovim dječjim svijetom i igrom.
Još od djetinjstva, kao i većinu njegovih drugova, Đonu je interesovao fudbal.
– Stalno su tu bile neke utakmice, turniri. Kasnije, sa 15-tak godina, pozvan sam u FK Mornar, gdje sam kao golman bio najmlađi član ekipe, u kojoj su igrali Đurišić, Vujović, Veselin Bokan... Trener je bio Radovan Lale Bokan. Mornar se tih godina borio za ulazak u Republičku ligu. Nekoliko godina bio sam član Omladinske reprezentacije Crne Gore, zajedno sa saigračima iz Bara, Ljujićem, Ranitovićem, Pekićem, Kovačem. Igrali smo svi zajedno u Mornaru i nakon njegovog ulaska 1979. u Republičku ligu.
Đona je kasnije otišao u JNA, a nakon toga i na studije u Sarajevo.
– Po povratku sam imao sreću da odmah dobijem zaposlenje u OŠ „Jugoslavija”, gdje i sada radim. Tada sam počeo da radim sa mlađim kategorijama u FK Mornar, koji je uhodano i veoma uspješno radio pod vođstvom iskusnog trenera i sportskog radnika Vasilija Vaska Miloševića. Narednih 15-tak godina trenirao sam mnoge selekcije u ovom klubu. Bilo je to teško vrijeme sankcija, kada je trebalo biti virtuoz i obezbijediti sredstva za koliko-toliko normalno funkcionisanje kluba, treninge, takmičenja. Trenirao sam i Slogu iz Starog Bara. Učestvovao sam 2001. godine u formiranju OFK Bar, 2009. takođe u osnivanju FK Hajduk, FK Gimnazijalac i ŽFK Bar. Trenutno sam u fudbalskoj školi „Bubamara”.
Na prvom održanom republičkom prvenstvu u malom fudbalu u Podgorici, 1992. godine, Đona je igrao za Luku Bar.
Osvojeno je drugo mesto, a ekipa je u finalu izgubila od Ratara iz Podgorice.
– Međutim, glavna preokupacija mi je vaspitno-obrazovni rad u školi, gdje se vodi jedan intenzivan sportski život. Opštinska, regionalna, republička takmičenja su ovoj školi donijela mnoga priznanja. Svake godine održava se mnogo takmičenja u fudbalu, košarci, odbojci, atletici, šahu… Moje kolege Ljumović, Kankaraš, Nenezić, Sjekloća i ja zaista ozbiljno i predano radimo sa djecom koja vole sportove.
Od malih nogu igra šah
– Od malih nogu sam pasionirani ljubitelj i igrač šaha. Imam titulu majstorskog kandidata, rejting 2106. Bio sam član ŠK Mornar, zatim jedan od osnivača ŠK Rumija, a sada sam ponovo u Mornaru kao sekretar kluba. Zajedno sa predsjednikom kluba Draganom Lekićem i Milanom Vujovićem organizovao sam prvi rejtingovani turnir. Učestvovao sam na puno takmičenja, više brzopoteznih gradskih turnira, a na prvenstvu Crne Gore u Ulcinju 1991. godine plasirao sam se u sredini tabele.
